28η Οκτωβρίου: Αργία ή εθνική επέτειος;

   28^η Οκτωβρίου σήμερα και αναμφίβολα όλοι γιορτάζουμε την αντίσταση που προέβαλλαν οι πρόγονοι μας στους Γερμανούς κατακτητές.

   Βέβαια στην πραγματικότητα, οι περισσότεροι γιορτάζουν ένα προγραμματισμένο μα αναπάντεχο διάλειμμα από τη δουλοπρέπεια στην οποία τους έχει βυθίσει το καταραμένο το σύστημα. Είναι αυτοί που αγοράζοντας ημερολόγιο τρέχουν αγωνιώντας να διαπιστώσουν ότι για καλή τους τύχη οι εθνικές επέτειοι και οι αργίες ευτυχώς δεν έπεσαν το Σαββατοκύριακο. Είναι αυτοί που βλέπουν την αντίσταση των προγόνων μας ως το μεσοβδομαδιάτικο ρεπό τους, ως την χρυσή ευκαιρία που τους παρουσιάζεται να πάνε σινεμά με την κοσμοτέ και να περιμένουν στην ουρά σαν τα πρόβατα, είναι όλοι αυτοί οι ανώριμοι ενήλικες που παριστάνουν τους σοβαρούς μόνο και μόνο επειδή βγάζουν ένα μισθάκο για να καταναλώσουν τις ανούσιες επιθυμίες τους, είναι αυτοί οι κακομοίρηδες που παριστάνουν ότι κρατούν τη ζωή στα χέρια τους απλά και μόνο επειδή ευτυχώς έχουν ακόμα δουλειά.               

  

   Είναι αυτοί οι κομπλεξικοί γεμάτο νευρώσεις άνθρωποι που κοιτούν με μισό μάτι το διπλανό τους, είναι αυτοί που δεν έχουν ιδέα για το τι σημαίνει εποικοδομητική συζήτηση και ανταλλαγή απόψεων, είναι αυτοί που αν τους μιλήσεις για συλλογική συνείδηση θα σφυρίξουν κλέφτικα, είναι αυτοί που στο αξιακό τους σύστημα η βολή τους είναι πρώτη με διαφορά, είναι αυτοί που παριστάνουν μάταια ότι είναι κάποιοι ξέροντας ότι δεν είναι τίποτα, είναι οι πολλοί που ορίζουν τις σάπιες αντικειμενικότητες και τα κοινωνικά κλισέ, είναι αυτοί που όταν ανοίγουν το στόμα τους θυμίζουν θαμώνες από τηλεοπτικό πάνελ, είναι αυτοί που τίποτα από αυτά που εκφράζουν ως απόψεις τους δεν τους ανήκει πραγματικά, είναι αυτοί που βλέπουν βιβλίο και βγάζουν σπυριά, είναι αυτοί που αβίαστα υπακούουν στους επιτηδευμένους ανθρώπινους νόμους μα έχουν πλήρη άγνοια για τους αλάνθαστους νόμους της φύσης, είναι αυτοί που προσκυνούν το χρήμα και δεν αντιστέκονται σε τίποτα που να σχετίζεται με αυτό, είναι αυτοί που αδυνατούν να αποκωδικοποιήσουν την πραγματικότητα πέρα από το εγωϊκό τους πρίσμα, είναι οι στρατιώτες και τα γρανάζια του συστήματος που, απόλυτα ελεγχόμενοι καθώς είναι, ευθύνονται περισσότερο για όσα περνάει σήμερα αυτός ο τόπος, είναι αυτοί που λένε ναι σε όλα γιατί φοβούνται να πουν όχι…Και κατά μια περίεργη σύμπτωση, είναι οι ίδιοι που κατηγορούν το ίδιο το σύστημα γιατί τους προσφέρει απλόχερα τις κυβερνήσεις που τους αξίζουν…

   Είναι αυτοί που δεν έχουν δικό τους χαρακτήρα, είναι αυτοί οι μεταλλαγμένοι πανομοιότυποι άνθρωποι που θυμίζουν τα πατατάκια Pringles, θύματα της παγκοσμιοποίησης που μας θέλει όλους ίδιους για να μπορεί να μας στοιβάζει εύκολα σε κουτάκια, είναι αυτοί που δεν δικαιούνται να γιορτάζουν για την ιστορία των Ελλήνων και ορθώς δεν το κάνουν αφού βλέπουν τη μέρα αυτή ως διάλειμμα από την ασφυξία και την αλλοτρίωση που νιώθουν από το χαμστερικό τρόπο ζωής τους..

   Όσο για εσάς που φτάσατε σε αυτές τις γραμμές, εσείς που σέβεστε τη μοναδικότητα σας κι έτσι μπορείτε να παράγετε τα δικά σας χρώματα, εσείς που λέτε όχι στην ολοκληρωτική υποταγή, εσείς που έχετε τη δύναμη να αρνείστε τους κονφορμισμούς του συστήματος και τις ανάγκες που αδυσώπητα προσπαθούν να σας λυγίσουν ενώπιον του χρήματος, εσείς που παλεύετε για κάτι υγιές και μακροπρόθεσμο, για ένα όνειρο, εσείς που υπηρετείτε την ομορφιά και τη γεμάτο νόημα ζωή, εσείς που πέφτετε για να ξανασηκωθείτε και πάλι, ΧΡΟΝΙΑ ΣΑΣ ΠΟΛΛΑ..

 Τιμή και δόξα σε όλους τους Έλληνες προγόνους αγωνιστές και στους σύγχρονους πραγματικούς απογόνους τους